Photo Jean Leclercq
Inleiding
Het kasteel van Le Roeulx is nauw verbonden aan de geschiedenis van de Nederlanden en in het bijzonder aan de grootsheid van Henegouwen. Het ontving in zijn muren ontelbare landsheren of grote figuren die het bezochten, erin leefden of er bijeenkomsten hielden. De Grote Hertog van het Westen Filips de Goede, zijn zoon Karel de Stoute, zelf petekind van een de Croÿ, Keizer Karel V en Filips II, allebei peetzonen en later peetvaders van andere de Croÿs, de Aartshertogen Albert en Isabella, Margaretha van Parma, Maria de Medici die er haar vertrekken had, de Koningin van Zweden, Cristina, Wellington, de Ijzeren Hertog, en tal van anderen, waren onder zijn gasten. Keizer Karel V gaf er het bevel de bevestigde plaats Terwaan te vernielen. De Prins van Oranje en de Hertog van Wellington kwamen er enkele dagen voor de Slag bij Waterloo bijeen.
Het kasteel kende in de loop der tijd diepe verbouwingen door. Het is eigenlijk niet bekend wanneer de eerste steen van de burcht werd gelegd maar zeker bekend is dat de oude ridderstand van Le Roeulx rond het einde van de 11de eeuw de versterkte zetel was van een van de twaalf pairschappen van Henegouwen. Hij was toen in de handen van Arnold, tweede zoon van Boudewijn van Jerusalem, Graaf van Henegouwen. Eustache II, Heer van Le Roeulx, gestorven in 1186, liet de torens en de muren bouwen. Één van deze torens vormt de Noord-westelijke hoek van het huidige kasteeel en staat boven de steenweg op Zinnik. De zoon van Eustache II, Eustache III, gestorven in 1218, wordt vermeld in de lijst van de Henegouwse heren die aan de derde kruistocht meededen. De Graven van Henegouwen kwamen nadien opvolgen en Anton de Croÿ, Grote Kamerheer van de Hertog van Bourgondië, kreeg in het jaar 1429, geschonken van Jacoba van Beieren, Gravin van Henegouwen, gebied, stad, justitie, heerschap en pairschap van Le Roeulx.
Terwijl het geheel en de versterkte basis van het kasteel zeer oud zijn en tot de 11de en de 12de eeuwen teruggaan, werd de gevel daarentegen volledig verbouwd, en de twee vleugels werden tussen 1713 en 1760 door Ferdinand Gaston-Josef, hertog de Croÿ, toegevoegd.
Centraaf motief van een bord van Boch Frères Keramis dat het kasteel rond 1770 vertegenwoordigt
Vandaag de dag is het kasteel van Le Roeulx nog altijd, en dit al bijna zes eeuwen, bezit van de familie van de Prinsen de Croÿ.
Tegenwoordig kan het kasteel niet meer bezocht worden. Maar vele jaren lang was het anders : het rechtergedeelte van het gebouw was open voor het publiek. Om een idee te krijgen van zijn binnenkant destijds moet er naar zeer oude prentkaarten verwezen worden.
Zicht op het voorportaal van de ingang
De grote zaal van de verdieping
De bibliotheek
De ronde salon
Dit gebouw omzoomt de oude moestuin die in de jaren zestig tot een rozentuin werd verbouwd. Het gaat om de Oranjerie.
De Oranjerie in het begin van onze eeuw
Het park van het kasteel trekt zich uit over tal van hectaren en omvat twee vijvers waarvan de grootste met een eilandje. Sint-Feuillien zou zijn gedood, naar gezegd wordt, op de plaats waar dit eilandje ligt. Voor de bouw van het huisje dat er vandaag op ligt, zou er in de tijd van de abdij een kapel zijn geweest die aan de Sint gewijd was.
Het eilandje van de vijver in het begin van onze eeuw
Het park van het kasteel is tegenwoordig gesloten voor het publiek behalve op speciale gelegenheden. Het omvat een aantal schatten, waaronder torens, een ravijn en bruggen, die van de oude versterkingen van Le Roeulx getuigen. In het noordergedeelte staan er nog enkele overblijfselen van de oude abdij Sint-Feuillien en in de wijk van de Renardise kan je ook een groot kruisbeeld zien waartoe de mensen uit Le Roeulx toegang hadden door een specifiek daarvoor gemaakte deur in de muren van het kasteel.
Het park van het kasteel is rijk aan oude bomen waarvan sommige onder de mooiste van het Rijkdom. Dit is het geval voor, onder vele andere, deze haagbeuk (in de winter gefotografeerd), gelegen in het westerse gedeelte van het eigendom.
